รายละเอียดชาฮกเกี้ยน

ข้อมูลทางพฤกษศาสตร์
ชื่อวิทยาศาสตร์    Carmonretusa(Vahl) Masam.
ชื่อวงศ์                   Boraginceae
ชื่อสามัญ               -
ชื่อพื้นเมืองอื่น ๆ                                ชาดัดใบมัน          ข่อยจีน         ชาญวน
ถิ่นกำเนิด              มีถิ่นดั้งเดิมอยู่ในประเทศจีนและแอฟริกาเหนือ
การกระจายพันธุ์ :
                ในประเทศไทย
                ในประเทศอื่น ๆ
นิเวศวิทยา
เวลาออกดอก        หมุนเวียนตลอดปี  เต็มที่เดือนสิงหาคม-ตุลาคม
เวลาติดผล             สิงหาคม-ตุลาคม
การขยายพันธุ์      โดยการเพาะเมล็ด และการปักชำกิ่ง
การใช้ประโยชน์                 สรรพคุณทางยา  ราก  บำรุงสตรีหลังคลอด แก้น้ำเหลืองเสีย  ถอนพิษ
ใบ  ใช้ขับเหงื่อ    แก้ท้องเสีย  แก้ไอ   และบำรุงธาตุ
งานด้านภมิทัศน์ ปลูกเป็นแปลงทำเป็นแนวรั้ว  ตัดแต่งทำเป็นไม้ดัดบอนไซ  ปลูกริมทางเดิน  ริมน้ำตก  ริมทะเล  เพราะทนน้ำท่วม
ประวัติพันธุ์ไม้(การนำมาปลูกในประเทศไทย)           ในประเทศไทย เริ่มมีการปลูกในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลายแต่ไม่แพร่หลายนัก
ลักษณะวิสัย :   ไม้พุ่ม                
เรือนยอด  ทรงพุ่ม  :  รูปร่ม     ความสูง      1    ม.             ความกว้างทรงพุ่ม      1     ม.
ถิ่นอาศัย    :    พืชบก
ชนิดของลำต้น   : ลำต้นเหนือดิน  ตั้งตรงเองได้
เปลือกลำต้น   : สีน้ำตาล    ลักษณะ    ขรุขระ
ยาง  : ไม่มี
ชนิดของใบ  :  ใบประกอบ    แบบขนนก :   ขนนกปลายคี่
                       สี      เขียว       ขนาดแผ่นใบกว้าง     0.5-2     ซม.       ยาว     1-4    ซม.
                      ลักษณะพิเศษของใบ   เป็นใบเดี่ยวติดสลับ
การเรียงตัวของใบบนกิ่ง  :     สสับ
รูปร่างแผ่นใบ :     รูปไข่กลับ
ปลายใบ  :   ตัด
โคนใบ :   รูปลิ่ม
ขอบใบ  :   เรียบ
ชนิดของดอก :  ดอกช่อ ช่อกระจุก
ตำแหน่งที่ออกดอก   :   ซอกใบ
กลีบเลี้ยง  :   แยกจากกัน    มีจำนวน    5    กลีบ    สี  ขาว
กลีบดอก  :   แยกจากกัน   มีจำนวน    5    กลีบ    สี  ขาว   รูปกากบาท
กลิ่น  :  ไม่มี
ชนิดของผล : ผลเดี่ยว ผลมีเนื้อถึงหลายเมล็ด
สีของผล     :           ผลอ่อนสี  :  ส้มแดง             รูปร่างผล  :   กลม
เมล็ด  :     จำนวนเมล็ด    4:1              รูปร่างเมล็ด       :   กลม
                           
ข้อมูลจาก